μασητήριος

-α, -ο [μασητήρας]

1. αυτός που αναφέρεται ή χρησιμεύει στη μάσηση

2. φρ. α) «μασητήριοι μύες» — οι γραμμωτοί μύες τού προσώπου, κροταφίτης, μασητήρας, έσω και έξω πτερυγοειδής, με τους οποίους συντελείται η μάσηση

β) «μασητήριο νεύρο» — κλάδος τού κάτω γναθικού νεύρου τού τριδύμου ο οποίος διανέμεται στην κροταφογναθική άρθρωση.